In maart 1980 kwam het eerste nummer van t Lougnijs uit. De toenmalige gemeenteraad van Kantens wilde graag dat er een dorpskrant was, waarin naast verenigingsnieuws ook het gemeentenieuws gepubliceerd kon worden. In de Culturele Commissie werd erover gesproken en men vond het een goed idee. De vraag was hoe het gerealiseerd kon worden. De gemeente Kantens wilde er een behoorlijk bedrag in steken en de Culturele Commissie zou het plan verder uitwerken. We hadden het geluk dat Jan van der Laan lid was van de commissie. Jan woonde jarenlang aan de Kooistraat 6, werkte bij Uitgeverij Wolters-Noordhoff in Groningen en had dus enige ervaring.
De eerste redactie bestond uit: Jan van der Laan, hoofdredacteur, Sikke van Dellen, Klaas van der Veen, Freek Vaatstra en de dames Hanny de Vries, Greetje Smith, Alie Roede en Anje van der Hoek.
Jan legde contact met Drukkerij Sikkema in Warffum, de offerte viel gunstig uit en na 25 jaar hebben we nog altijd een goede band met deze drukkerij.
De heren deden alle administratieve zaken, de financiën en het zoeken van adverteerders. Maar er moest ook geschreven worden. Dat werd grotendeels aan de vrouwen overgelaten. Geen van ons had een journalistieke opleiding genoten, wij waren allen amateurs. Twee redactieleden namen bij toerbeurt interviews af, een ander nam de aankondigingen van de Vrouwenraad en de Culturele Commissie voor haar rekening. Het dorpsnieuws in Kantens, Rottum en Stitswerd werd in de gaten gehouden. Hanny begon enige jaren later met haar rubriek ‘Van alles wat’, een soort column over allerlei zaken.
Gelukkig leverden verenigingen, commissies, kerken en dorpsgenoten met regelmaat kopij in. Alle redactieleden kregen kopij thuisbezorgd, er werd niet gewerkt met één inleveradres. Het gevolg was dat wij bijna de hele avond zaten te corrigeren. Er was nogal eens verschil van mening over hoe een woord geschreven moest worden. Het woordenboek moest er vaak aan te pas komen. Een Gronings stuk was helemaal verschrikkelijk, niemand beheerste de juiste schrijfwijze.
De eerste jaren werd er niet huis-aan-huis gecollecteerd. De lezers maakten vrije giften over en we hadden geen financiële problemen. Alles ging zijn gangetje tot er in februari 1994 even een kink in de kabel kwam. Van der Laan stopte ermee. De dorpsgenoten wilden niet zonder dorpskrant en in mei van hetzelfde jaar startte Jan Wals de boel weer op, bijgestaan door zijn vrouw Jolanda, die later het hoofdredacteurschap tot eind 2003 van haar man Jan overnam.
t Lougnijs ging in de jaren die volgden mee op de vaart der volkeren. De computer deed zijn intrede. Op dit moment werken bijna al onze redactieleden met de computer. Niet meer eindeloos stukken schrijven en herschrijven met de hand. Mensen leveren tegenwoordig steeds meer stukken aan per e-mail of op een diskette. t Lougnijs kocht een fototoestel, zodat de krant leuker werd met foto’s. Nieuwe rubrieken deden hun intrede, zoals ‘Doorgeven van de pen’, een vereniging presenteert zich en zo nu en dan is er een themanummer met de feestdagen.
Wel moest er de laatste jaren worden gecollecteerd. Afwachten of de lezers een bedrag overmaakten, kon niet langer. Het jaar 2025 is ons jubileumjaar, want wij bestaan 45 jaar! We hopen dat de dorpskrant nog lang mag blijven bestaan!